Gezondheid
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Uitslagen
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Laatste update: 25-02-2021
Privacyverklaring AVG mei 2018 NSDTRCN

 |
|
Distichiasis
Wat is het? Distichiasis is een aandoening van
oogharen. Letterlijk betekent het woord "dubbele rij". Dit suggereert dat er bij
distichiasis sprake zou zijn van 2 rijen oogharen. In feite is het zo dat de
hond geen oogharen heeft, maar wat we zien aan haren rond het oog zijn
huidharen. Deze huidharen lijken net wimpers, en hun stand is van het oog af
gericht. Bij distichiasis is er sprake van een abnormale ooghaargroei op de
oogleden. Bovendien groeien deze haren zodanig dat ze binnenwaarts, dus naar het
oog toe, gericht zijn. Het kan slecht één enkele haar betreffen, maar ook
een paar of een hele rij.
Er zijn 2 verschillende soorten haren die
kunnen voorkomen. Allereerst zachte haren, deze liggen meestal in de traanfilm
en veroorzaken geen letsels. Harde haren daarentegen geven verhoogde
traanvloei, zelfs beschadiging van het hoornvlies is mogelijk. Ook kunnen
aangetaste honden beginnen te knijpen met de oogleden met uiteindelijk spastisch
entropion tot gevolg. Bij de Nova Scotia Duck Tolling Retriever gaat het in de
meeste gevallen om zachte haren die over het algemeen geen letsel veroorzaken.
Wat is de oorzaak? Distichiasis wordt beschouwd
als een erfelijke afwijking. De wijze van overerving is nog niet geheel
opgehelderd, maar is waarschijnlijk polygeen (meerdere genen
verantwoordelijk). De aandoening komt ook bij muizen en mensen voor en daar is de
vererving dominant.
Bij hoeveel honden komt dat voor? Dit varieert per
ras. Er zijn rassen waar het veel bij voorkomt. Bij de Toller heeft 33% van de
getest honden distichiasis. Alle uitslagen van ECVO oogonderzoeken worden
gepubliceerd op onze website.
Wat zijn de gevolgen? De naar binnen groeiende haren prikken tegen
het oog (hoornvlies) aan en dit raakt geïrriteerd en beschadigd. Dit kan
ernstige vormen aannemen. Het oog kan gaan tranen, honden gaan meer met de
ogen knipperen, en het oog kan rood worden. Wij hebben onvoldoende informatie
over het aantal Tollers dat klinische klachten heeft. Distichiasis met
klinische klachten worden nauwelijks gemeld bij de rasvereniging.
Hoe is
het vast te stellen? Om deze haren op te sporen wordt aangeraden om een
vergroting te gebruiken (vb. loep, vergrootglas of spleetlamp). Vaak zit er
wat slijm rond het haar en ziet men het haar pas goed na verwijderen van het
propje slijm. Uitzonderlijk kan het gebeuren dat er bij een oogonderzoek wel
distichiën worden gezien en bij een volgende controle geen meer. Mogelijke
verklaring hiervoor is het feit dat het haar juist uitgevallen is op het moment
van controle en dat er nog geen nieuw haar zichtbaar is.
Wat is de
behandeling? Men zou de haar (haren) kunnen epileren, maar dan groeit hij na
een paar weken terug. De oogarts is in staat om de haar chirurgisch, met
haarwortel erbij, te verwijderen zodat deze niet teruggroeit.
Gevolg voor
de fokkerij Het is in het algemeen onverstandig om met distichiasishonden te
fokken. Het gevolg is dat daarmee distichiasis in de populatie gaat toenemen.
Bij rassen waarbij de aandoening veel voorkomt zou men kunnen overwegen om
twee distichiasishonden te combineren voor de fok. Dan houdt men daarmee de
distichiasis-vrije groep ook inderdaad onaangetast. Men dient zich te realiseren
dat met een fokprogramma, welke dan ook, de aandoening niet is "weg te fokken".
De rasvereniging heeft er voor gekozen om fokken met Tollers met distichiasis
toe te staan om te voorkomen dat er een te kleine fokbasis over blijft.
Melden van klinische klachten Hoe vaak distichiasis met klinische klachten bij de Toller voorkomt is bij de fokaangelegenhedencommissie helaas
niet bekend. Het feit dat de FAC hier weinig informatie over heeft wil echter
niet zeggen dat het niet voorkomt, het is mogelijk dat dit niet altijd wordt
gemeld en het daardoor niet in de database kan worden opgenomen.
Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel of wilt u melding doen van
distichiasis mét klinische klachten bij uw Toller? Mail dit naar fac@tollertales.nl
|